7.20.2011

Yazık Sana, Küresel IsınMa!

İki gündür görüşemedik arkadaşım, ne yazık ki- az sonra anlarsın nedenini. Olsun, şimdi buradayım. E, sen de buradasın. No problem yani :D.
Pıfff... Ne kadar sıkıcı bir gün geçirdim arkadaşım bilemezsin. Senin günün nasıldı? Bahse girerim ki benim kadar sıkılmamışsındır. Umarım şimdi de ben boğmam seni.
Fark ettim ki kürelsel ısınma da en küresel şekliyle kendini ortaya koyuyor. Ah, eğer o klimalar, güzelim dönen pervaneler, vantilatörler olmasa... 'Bu hayat çekilmez!' derdim. Cİdden, hava koşulları, rüzgarı, yağmuru bir tuhaf oldu artık. Hatta bulutlar da bir tuhaf-nesi tuhaf dersen, ben de bilmiyorum sadece tuhaf :/. Ben meteoroloji uzmanı değilim; lakin havayla çok ilgilenirim-aklım çok havadadır da, şaka şaka öyle biri değilim. Bilmiyorum, acaba diyorum Greenpeace'e katılıp dünyayı mı kurtarsam? Okyanusta balina avcılarının teknelerini basıp ben de onları mı avlasam-bunun küresel ısınmayla ne alakası var ben de bilmiyorum- ya da astronot olup insanların yine tıpış tıpış dolanacağı bir gezegen mi keşfetsem?
Ne dersin yeni bir gezegen fikrine, arkadaşım? Bence çok hoş bir fikir. Yani özellikle gezmeyi ve kirletmeyi seviyorsan. Nedense insanlığın ayak bastığ her yerin çöplüğe döndüğünü yeni fark ettim ve insan olmaktan tırstım. Birden başımı çevirip sağa baktım insan, sola baktım yere tüküren insan, yukarıya baktım tepemde halı silkeleyen insan, aşağıya baktım balkonda bronzlaşmaya çalışan başka bir insan türü. Sonra iyice tırstım, bunların ne çok türü var! Bir cama bakarken yine bir insan gördüm, böyle dik dik bakıyor hatta nereye gitsem peşimde. Arkama baksam kayboluyor; fakat yüzü bir tanıdık ki! Kazara aynaya baktım meğer bei takip eden 'insan' benmişim. Kendimden de tırstım, bir moral bozukluğu, bir dehşet anlatamam. Bir küresel ısınma bu kadar moralimi bozdu, ne kadar acı, ne kadar trajik :D! Hala moralim bozuluyor halı silkeleyen teyzeyi düşündükçe.
Laf kalabalıklığı bir yana, gerçekten korkuyorum 'küresel ısınma' denen şeyden. Aslında ben biliyorum, o vaktinde çok iyi bir çocuktu. Ama insanlar onu güzel büyütmedi. O önce uslu uslu dostu dünyayı koruyan iyi bir arkadaştı. Sonraysa 'dünyaya düşmüş uzaylıymış da hemen otopsisi yapılmak isteniyormuş' gibi hor görülünce kızdı, kalbi çıt diye kırıldı. Sonunda da gitmeye karar verdi. Fakat önce eski dostu dünyaya ders vermeye karar  verdi- intikam desene şuna! Acı gerçek(!) işte bu! Hem tırsıyorum ondan hem de acıyorum yavrucak 'küresel ısınmaya'...
Bunu gelecekte torunlarına masal niyetine anlatmalısın, arkadaşım :D. Şimdilik hoşçakal, ben Greenpeace i araştıracağım(!), beraber dünyayı kurtaralım tamam mı :D?
Yazının özetinin özeti: Küresel ısınma çok acılar içinde büyümüş, zavalının biri. Ona köstek olmayın, destek olun, Greenpeace'le dünyayı kurtarın; çünkü ben çok tırsıyorum! :D
 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder